ทุกวันอย่างธรรมดา

มีเรื่องราวมากมายเกิดขึ้นกับโลกของเรา อย่างเห็นได้ชัด คือภาวะเศรษฐกิจ และโรคต่างๆ ดั่งเช่นในประเทศไทย มีทั้งการเมือง อะไรหลายอย่างเท่าทีเห็นกันทุกวันผ่านจอสี่เหลี่ยมตอนเช้าๆ (เห่อๆ) ที่ขาดไม่ได้คือ เชื้อไข้หวัด ไข้หวัดใหม่สายพันธุ์ใหญ่ ม่ะช่ายสักหน่อย ไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์ใหม่ 2009

มันแย่สุดๆเลยล่ะว่ามั้ยเรื่องเงินเรื่งทอง การเมืองแถมยังมีโรคอี ก ทำไงได้เราก็อยู่ทุกวันอย่างธรรมดานี่ล่ะ 55 ตอนแรกก็รู้สึกเหมือนจะป่วย แต่ก็กินเยอะทัมตามที่เค้าสื่อกันโคมๆ ก็ปกติดีแล้ว แต่ตอนนี้สิ มีการหยุดโรงเรียนเป็นว่าเล่น ทั้งที่เรียนพิเศษ ทั้งโรงเรียนโอ้ แย่จัง (แอบดีใจ) กลัวโรจะระบาดไปทั่ว แต่ไงส่ะเวัยรุ่นอย่างเราก้ หนีไม่พ้นกับห้าง โรงหนัง และก้เพื่อนวันหยุดอย่างงี้นี่สิ เลิสสสสุดๆ ก็อย่างวันนี้ รร ที่สังกัดของเทศบาลนครนคราชสีมา ก็โดนสั่งให้หยุด อุส่าอยากเรียนใจเเทบขาด ครูก็พากานสอนไม่ทัน หยุด ตั้งเจ็ดวัน ทัมเอาเราสบายไปตามๆๆกัน ยังไงส่ะ เมื่อlet me in กับการศึกษาแล้ว ครูที่ปรึกษาก็กลัวลูกตัวจะน้อยหน้า ก็สัญหาที่เรียนให้แทนทีจะเป็นเรียน ก็เค้าสั่งปิดนี่ ก็ได้เป็นที่ม.ท.ส.(ม.เทคโนสุนารี)แทน อิอิ แต่ก็ดีเหมือนได้เปลี่ยนบรรยากาศ จะหยุดกับเค้าทั้งที ก็อย่างว่าล่ะ เรียนให้มันเต็มที่ไปล่ะกัน ถอยหลังไปมันก็ก้าวมาเกินครึ่ง เรียนไปทำให้มันเป็นเรื่องธรรมดา แถมยังต้องเตรียมงานกีฬาสีส่ะอีก งบประมานก็ไม่ค่อยจะมี เวลาซ้อมก็โคตรน้อย แถมยังหยุดอีก โอ้ยต้ายตาย ชีวิต มันชั่ง กระทันหันฉับพลันอย่างวืดวือ
ถึงจะมีการบ้านมากมาย แต่เรียนแล้วใส่ชุดธรรมดาไป มันก็โออยู่น่ะ อีกอย่างไม่ได้อยู่ใน รร ส่ะด้วย freedom life เลยล่ะ ความสุขเล็ก ๆที่มีอยู่ทุกวันกับการเรียน

มันก็ทุกวันอย่างธรรมดา ที่ฉันทำ .....ใครสัมพัสได้หรือเปล่า?